shab 15

شب پانزدهم

 بیست روز از بازگشتش به خانه میگذشت و احساس میکرد , زندگیش  به نوع جدیدی از تکرار رسیده , زندگیش شبیه

 نقاشیهایی شده بود که در آن , نقطه هایی یک شکل ویک اندازه کنار هم قرار میگرفت  و روزهایش را میساخت ,

تکرار این نقطه ها , گاهی شکل جدیدی میساخت اما انگار این شکلهای جدید , فقط  فریبی بود برای ادامه زندگی .

 تصمیمش به سفر به دور دنیا , به تصویری خیالی تبدیل شده بود که در واقعیت روزش جایی

نداشت و اگر تماس امروز صبح سیما نبود , اصلا بیاد نمی آورد که همچین تصمیمی گرفته . جداییش از مرد , به یک خاطره دور

تبدیل شده بود که در لحظه , دردی ناشناخته را وارد بدنش میکرد و سپس ناپدید میشد ,درآن لحظه احساس میکرد تیری نامرئی از

قلبش عبور کرده , گاهی اثر زخمی را که تیر بر بدنش گذاشته بود ساعتها احساس میکرد .

به دنبال چیزی بود که او را از درد روزمره گی , درد عشق و تمام دردهایی که آنروزها احساس میکرد رهایی بخشد .

از کشو میز اتاقش دفتری را در آورد که رویش با خط کودکانه ای  نوشته شده بود دفتر آرزوها   .

از ده سالگی تا قبل از ورود به دانشگاه تمام آرزوهایش را در این دفتر مینوشت از داشتن عروسک باربی بگیر تا رفتن

به دانشگاه یکی از  آرزوهایش را خواند , عاشق شدن , چه آرزوی زیبایی . میدانست زمانی که این را نوشته , از دردهایی

که همراه با عشقست خبر نداشته , صفحه آخر دفتر را باز کرد و آخرین آرزویش را خواند , رفتن به موزه لوور

این آرزو را زمانی نوشته بود که هنوز ترم اول دانشگاه بود , یکی از استادان سر کلاس اسلایدهای موزه لوور و تعدادی از

 نقاشیهایی که در آن موزه بود را نشان داده بود و بعد از نشان دادن اسلایدها , از خاطراتش از پاریس گفته بود . زن استاد را

دوست داشت عاشق شیوه درس دادنش بود چیزی در درون استاد بود که او را متمایز میکرد تنها کلاس بود که هیچوقت از آن

غیبت نکرده بود , خواندن این آرزو خاطرات دیگری را در ذهنش زنده کرد دوست داشت پاریس را ببیند , از سالهایی که کار کرده

بود پس انداز قابل قبولی داشت پس به یک کافی نت رفت تا تورهای فرانسه را ببیند  , باید یکی از آرزوهایش را عملی میکرد .