شب سیزدهم

شب سیزدهم

پیامد هر گونه انحطاط پذیرفته شده ای این است که آدمها درباره ء کسانی که به خود قبولانده اند از

همنشینی شان خرسند باشند کمتر سختگیری کنند , و چه با ذهنیات و چه با هر چیز دیگر آنان بیشتر

مدارا نشان دهند . و اگر این گفته درست باشد انسانها هم مانند ملتها , روزی میبینند که فرهنگ و  

حتی زبانشان همراه استقلالشان نابود شده است .

یکی از پیامدهای این سهل انگاری , تشدید گرایشیست که از سنی به بعد در آدمی پا میگیرد : از

گفته هایی خوشش می آید که در ستایش از ذهنیات و تمایلات او به زبان آورده می شود و او را به

تسلیم شدن به آنها تشویق میکند ؛ این همان سنی است که یک هنرمند برجسته , به جای همنشینی با  

نوابغ اصیل مصاحبت شاگردانی را ترجیح می دهد که تنها نقطه ء اشتراکشان با او دنباله روی از  

نظریات اوست و مجیزش را میگویند و به حرفهایش گوش می دهند ؛ سنی که مرد یا زن  

برجسته ای  که در بند عشق است,,در یک گردهم آیی کسی را از همه هوشمند تر میابد که ,  

شایدهم فرودست تر بوده باشد , اما با یک جمله نشان میدهد که میفهمد زندگی را وقف 

 عشق ورزی کردن یعنی چه وبا آن موافق است , بدین گونه گرایش

شهوانی آن مرد یا زن را به نحو خوشایندی می جنباند ؛

در سایه دوشیزگان شکوفا   

مارسل پروست

ترجمه مهدی سحابی