shab 10

.........

شب دهم فرا رسید و من هنوز در حال نوشتنم , نوشتن داستانی که هیچ معنایی ندارد . امشب تصمیم گرفتم این داستان را بصورت هندی وار تمام کنم و از شب یازدهم داستان دیگری را شروع کنم . واما ادامه داستان .....

...................................

در فضای خانه مادری , رفتن مرد طنین انداز شده بود و چیزی قطعی تر از نبودن او در زندگی زن وجود نداشت .

زن و خواهرش روی تخت نشسته بودند و مشغول صحبت در مورد چیزهای بسیار معمولی بودند که موبایل زن به صدا درآمد .

مرد بود , انگار هنوز حذف شدنش از زندگی زن را نپذیرفته بود و زن که رفتن مرد برایش قطعی شده بود نمیدانست چگونه به این

تلفن جواب دهد , هر چه باشد با وجودی که زن احساس کرده بود که رفتار مرد با او سرد شده , هیچگاه از جدایی و پایان رابطه با

هم حرف نزده بودند . زن با خود فکر کرد که اگر مرد تصمیم به جدایی از او نگرفته , پس چه اتفاقی برای تصمیمهایی می افتد که

بر مبنای جدایی از مرد گرفته بود . زن نمیدانست آیا باید تلفن مرد را جواب بدهد یا نه , نگاهی به شقایق انداخت و شقایق چون نمیدانست علت جدایی زن از مرد چه بوده , نمیتوانست به زن کمکی کند . دوباره سکوت بر اتاق حاکم شد و سکوت جایگزین گفتگویی شد که قرار بود در مورد چیزهای معمولی باشد . از آخرین باری که زن با مرد حرف زده بود 72 ساعت میگذشت و

زن در آن گفتگو مرد را به خانه اش دعوت کرده بود تا با هم روز تولدش را جشن بگیرند , آیا اتفاقی برای مرد افتاده بود که

باعث شده بود زن در روز تولدش تنها بماند زن نمیتوانست به این موضوع فکر نکند ولی اگر این درست بود دیگر نمیتوانست مرد

را بخاطر خودخواهیش ملامت کند درست بودن اینموضوع ,  بیش از جداییش از مرد , باعث عذاب او میشد پس از شقایق در مورد روزهایش پرسید و آنها به گفتگو در مورد چیزهای بسیار معمولی ادامه دادند و زن تمام تلاشش را کرد تا درباره مرد فکر نکند .

باز هم زنگ موبایل به صدا در آمد , اینبار اس ام اس بود و باز هم از طرف مرد

کجایی , من پریروز تصادف کردم , الان تو بیمارستانم , امیدوارم زیاد نگران نشده باشی الان حالم بهتره هر وقت تونستی بهم زنگ بزن .

پایان