من و تو

وقتی یکی از منهای وجودم شجاعت ان را پیدا کرد که بگوید دوستت دارم همهمهء  

غریبی  وجودم را فرا گرفت انگار هر کدام از منهای وجودم میخواستن جانشین 

 آن من دلیر شوند و خود آن من شجاع باشند که اظهار عشق کرده عشق که تا  

قبل از آن فقط یک واژه بود تبدیل  به واژه ها شد و هر کدام معنای یکسان  

در عین حال متفاوتی را میدادند انگار هر کدام از منهایم در آن لحظه تفسیر خود 

 را از عشق به مغزم می فرستاد مغز که قادر به تحلیل این  همه تفسیر مختلف از 

 یک واژه نبود همه را به قلبم سپرد و احساسی که تا قبل از آن  

اختیارش در دستان مغزم بود به قلبم سپرده شد و قلبم آنرا در تمام وجودم انتشار 

 داد و  هر قسمت از وجودم تمام واژه عشق را در خود داشت و من دیگری در  

وجودم زاییده شد منی که با او در هم تنیده شده بود . . .